Wyniki wyborów do Rady Parafialnej:
Oddano 635 głosów.
1. Badura Stefania 37
2. Filozof Jarosław 29
3. Grzesiek Janusz 32
4. Grzybek Jakub 30
5. Gomola Brygida 29
6. Kluba Anna 51
7. Markefka Sandra 27
8. Michalski Werner 28
9. Ogaza Marek 27
10. Rekus Róża 34
11. Serwuszok Ilona 35
12. Skowronek Patrycja 30
13. Stróżyk Zygfryd 30
14. Szwajnoch Piotr 28
15. Waloszek Kornelia 29
Gratulujemy serdecznie!
Dziękujmy Bogu za okres Wielkiego Postu! Wzywając nas do modlitwy, postu i jałmużny, Wielki Post staje się okazją do uproszczenia naszego życia. Są to jakby rekolekcje, które odprawiamy pośród swoich codziennych zajęć. Wielki Post jest zaproszeniem do odsunięcia wielu innych spraw, aby skupić się na tym, co najważniejsze — na Jezusie, Jego krzyżu i zmartwychwstaniu.
Aby nie zmarnować tej okazji, potrzebujemy konkretnych postanowień, które pomogą nam dobrze wykorzystać ten święty czas. Odwołując się do tradycyjnych praktyk wielkopostnych — modlitwy, postu i jałmużny — zastanówmy się, jak możemy pośród codziennego zabiegania otworzyć się na to, z czym przychodzi do nas Jezus.
Pierwszym krokiem jest ustalenie konkretnego czasu na codzienną modlitwę. Jakikolwiek czas wybierzesz, postaraj się, by był on maksymalnie wolny od rozproszeń. Postaraj się też o znalezienie spokojnego miejsca, gdzie nic nie będzie ci przeszkadzać. Jeśli uda ci się znaleźć odpowiednie miejsce i czas, łatwiej ci będzie otworzyć się na obecność Jezusa i wsłuchać się w Jego słowo, tak by łaska czasu spędzonego przy Nim promieniowała na cały dzień.
„Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki (...) i módl się do Ojca twego” (Mt 6,6).
Wszyscy mamy skłonność do szukania natychmiastowej satysfakcji.
Lekarstwem na te skłonności jest praktykowanie postu. Ta starożytna praktyka pojawia się od pierwszych kart Biblii. Mojżesz pościł na górze Synaj, gdzie otrzymał Dziesięć Przykazań (Wj 34,27-28). Na wezwanie proroka Jonasza mieszkańcy Niniwy podjęli post, dzięki czemu ocalało ich miasto (Jon 3). Przed rozpoczęciem swojej działalności publicznej Jezus pościł przez czterdzieści dni na pustyni (Mt 4,1-11). Starsi Kościoła w Antiochii pościli przed wysłaniem Pawła i Barnaby w ich pierwszą podróż misyjną (Dz 13,3). Wszyscy oni wiedzieli, że Bóg błogosławi tym, którzy podejmują post i wyrzeczenia, by się oczyścić, by pokutować, by przybliżyć się do Niego i umocnić w sobie pragnienie prowadzenia świętego życia.
Być może największym błogosławieństwem postu jest pomoc w przekraczaniu własnych ograniczeń. Dzięki niemu jesteśmy w stanie pokonać w sobie jakąś barierę, która wcześniej oddzielała nas od Boga. Potrzebne jest to każdemu z nas — czy to w celu przełamania jakiegoś grzesznego nawyku, czy też przyjęcia otrzymanego od Boga natchnienia.
Podczas tegorocznego Wielkiego Postu zrób sobie listę obszarów w swoim życiu, w których czujesz potrzebę przezwyciężenia jakichś niemożności. Następnie podejmij wybraną formę postu, prosząc Pana, by pomógł ci je pokonać.
Podjęcie postu, podobnie jak modlitwy, wymaga powzięcia określonych postanowień.
● Najpierw powiedz Panu, czego pragniesz. Zrób listę zmian, na których ci zależy — przybliżenie się do Jezusa, lepsza komunikacja w małżeństwie, opanowanie gniewu, itp.
● Następnie wybierz konkretną formę postu i uczyń wszystko, by pozostać jej wiernym. Niepodjadanie pomiędzy posiłkami? Skromniejsze posiłki? Jeden wieczór w tygodniu bez telewizji? Powstrzymywanie się od ostrych słów? Rezygnacja ze słodyczy? Niezaglądanie do Facebooka? Wybierz coś, co będzie dla ciebie trudne, ale możliwe. Staraj się ze wszystkich sił o wytrwanie w postanowieniach, ale także proś o pomoc Jezusa.
● Ważne, by twój post — pusty żołądek, czas bez telewizji, trzymanie języka na wodzy — był dla ciebie przypomnieniem, by zwracać się do Jezusa, dziękować Mu za Jego miłość i prosić Go o łaskę pokonania tego, co oddziela cię od Boga.
● Wzbudź w sobie wiarę, że twój post przyniesie skutki. Pamiętaj o obietnicy Jezusa: „Wszystko, o co prosicie w modlitwie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie” (Mk 11,24). Powtarzaj sobie ten werset za każdym razem, gdy masz pokusę przerwania postu. Jezus będzie ci błogosławić!
● Wreszcie przebaczaj sobie. Jeśli w jakimś momencie Wielkiego Postu załamiesz się w swoich postanowieniach, nie zniechęcaj się. Po prostu zwróć się do Pana z prośbą o pomoc i zacznij od nowa, wiedząc, że Boże miłosierdzie jest większe niż wszelkie nasze upadki i słabości.
Są dwa ważne aspekty związane z jałmużną. Pierwszy to wrażliwość na potrzebujących. Drugi to decyzja, by uczynić wszystko, co możliwe, by przyjść im z pomocą. Papież Franciszek powiedział, że jałmużna to „gest szczerej uwagi wobec tych, którzy się do nas zbliżają i proszą o naszą pomoc” (Katecheza z 9 kwietnia 2016).
Co więc możemy uczynić? Oto znowu kilka sugestii, które mogą ci posłużyć do podjęcia własnych postanowień.
● Rozejrzyj się po własnym domu i odłóż wszystkie ubrania, których nie nosisz, narzędzia i urządzenia, których nie używasz, zbędne zapasy z twojej spiżarni. Zbierz to wszystko i przekaż lokalnemu oddziałowi PCK, parafialnemu Caritasowi, Polskiej Akcji Humanitarnej, schronisku dla bezdomnych czy innej organizacji charytatywnej.
● Oceń swoje możliwości finansow i zastanów się, jaką kwotę możesz przeznaczyć na jałmużnę wielkopostną. Ofiaruj ją wybranej przez siebie organizacji wspomagającej ubogich w Polsce lub krajach misyjnych. Na przykład Caritas w ramach akcji „Rodzina rodzinie” proponuje „adopcję” konkretnej znajdującej się w potrzebie rodziny syryjskiej, którą wspiera się regularną comiesięczną wpłatą.
● W katechezie cytowanej powyżej papież Franciszek powiedział, że „jałmużna jest aktem miłości, skierowanym do napotkanych osób”. Dlatego zachęca nas, „aby się zatrzymać i spojrzeć w twarz, spojrzeć w oczy osobie, która mnie prosi o pomoc”. W naszych miastach i parafiach funkcjonują punkty dożywiania, świetlice środowiskowe, schroniska dla bezdomnych. Zastanów się, czy nie możesz zgłosić się tam jako wolontariusz, choćby tylko na czas Wielkiego Postu.
Spróbujmy w okresie Wielkiego Postu maksymalnie uprościć nasze życie. Ograniczmy ilość dochodzącego do nas szumu informacyjnego. Podejmijmy trud przybliżenia się do Jezusa i do naszych najbliższych.
Ubolewając nad tym, jak często nasze postanowienia kończą się na dobrych chęciach, św. Paweł napisał kiedyś: „Łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać — nie” (Rz 7,18). Oby w tym Wielkim Poście stało się inaczej! Podejmijmy przemyślane postanowienia i dołóżmy starań, by ich dotrzymać. Uprośćmy nasze życie, by przybliżyć się do Jezusa na modlitwie, przekroczyć w sobie bariery niemożności i by dotknąć Jezusa w „najmniejszych” (Mt 25,40) spośród naszych braci i sióstr.
Szkaplerz św. Michała Archanioła
to mocna tarcza przed demonem
Mundur wojsk anielskich, jakim jest szkaplerz św. Michała Archanioła, to zewnętrzny znak powierzenia się mu i wybrania go na szczególnego obrońcę w walce z pokusami i grzechem. Część spadająca na plecy oznacza postawę poddania się woli Bożej w znoszeniu trudów, doświadczeń. Druga zaś część szkaplerza, spadająca na piersi, przypomina, że serce człowieka powinno bić miłością do Boga i bliźnich, że ma on odrywać się od przywiązać doczesnych i za przyczyną św. Michała Archanioła zabiegać o dobra wieczne. Celem jego noszenia jest odnowienie czci św. Michała Archanioła.
Osoby, które przyjęły szkaplerz mają udział w dobrach duchowych Zgromadzenia św. Michała Archanioła. Bractwo Szkaplerza św. Michała zostało założone w Rzymie 30 sierpnia 1878 roku i zatwierdzone po niespełna dwóch latach, 20 lipca 1880 roku, przez Ojca Świętego Leona XIII.
Szkaplerz św. Michała Archanioła, jaki dziś przyjmujemy, został zatwierdzony dekretem z dnia 1 marca 2013 roku przez Przełożonego Generalnego Zgromadzenia św. Michała Archanioła ks. Kazimierza Radzika. Papież Benedykt XVI w „Liście do Michalitów” napisał, że motywy przyjęcia szkaplerza w zewnętrznej formie mają przypominać noszącemu, że doświadcza skutecznej pomocy potężnego Obrońcy, odkrywając w sobie majestat, dobroć i miłość Boga oraz, że nie ma większej wartości, ani innego równie wielkiego dobra poza Bogiem – Stwórcą i Panem wszystkiego co żyje.
Noszenie szkaplerza powinno przypominać nam o naszych obowiązkach chrześcijańskich jako warunku pewności, że św. Michał Archanioł będzie się wstawiał za nami. Szkaplerz wyraża wiarę chrześcijanina w spotkanie z Bogiem w życiu wiecznym dzięki wstawiennictwu i opiece św. Michała Archanioła.
Szkaplerz to strój, którego zadaniem jest również ochrona ciała. Pełni on niezwykle istotną rolę w życiu duchowym: strzeże od wszystkiego, co mogłoby być przeszkodą na drodze do zbawienia, tzn. od grzechu, szatana i piekła. Noszenie szkaplerza jest źródłem łask ułatwiających nam ponoszenie ofiar i wyrzeczeń, których wymagają walka z grzechem i naśladowanie Chrystusa.
Szkaplerz św. Michała Archanioła może przyjąć każdy. Nawet dziecko, jednak zaleca się, by było w takim wieku, aby mogły zrozumieć podstawowe prawdy wiary (najlepiej po Pierwszej Komunii świętej). Szkaplerz można przyjąć w dowolnym, wybranym przez siebie dniu. Aby go przyjąć, muszą zostać spełnione trzy warunki: przyjęcie z rąk upoważnionego kapłana lub diakona; noszenie ciągle na sobie; codzienne odmawianie egzorcyzmu prostego papieża Leona XIII. Szczególnej jednak wymowy nabiera przyjęcie szkaplerza w czasie Peregrynacji kopii Figury św. Michała Archanioła lub w czasie Uroczystości św. Michała Archanioła (29 września). Wówczas znak szkaplerza staje się jeszcze bardziej wymowny.
Przyjęcie szkaplerza włącza nas do Rodziny Michalickiej. Jest to łaska dodatkowa dla praktykujących to nabożeństwo. Dzięki niej mają udział we wszystkich dobrach duchowych zgromadzenia, to znaczy w odpustach, zasługach jego świętych i błogosławionych, Mszach świętych, modlitwach, umartwieniach i postach. Osoby noszące szkaplerz i przynależące do Bractwa Szkaplerza św. Michała Archanioła, mają udział w dobrach duchowych całego Zgromadzenia św. Michała Archanioła.
Bł. Bronisław Markiewicz pisał: „Powody do zaprowadzenia tego bractwa [chodzi o bractwo św. Michała Archanioła, powołane w Rzymie w kościele św. Eustachego], są wielkiej wagi, żyjemy bowiem w czasach nadzwyczaj smutnych. Jeszcze nigdy moce piekielne nie występowały z taką zaciekłością, zuchwalstwem i przebiegłością przeciw Panu Bogu i Jego Kościołowi, jak właśnie obecnie. Złość tych wrogich potęg dosięgła takiej miary, iż walka przez nie toczona nosi na sobie wyraźnie znamiona boju nadludzkiego. Tajne towarzystwa opasały całą kulę ziemską i wcisły się na najpierwsze i najwięcej wpływowe stanowiska, aby wywrócić ołtarze i trony. Obrazy księcia piekielnego bywają obnoszone jawnie w pochodach po ulicach miast, a pieśni na ich cześć układają uczeni mężowie chrzczeni w Kościele katolickim. Wszystkie narody się burzą; ludy się buntują i spiskują; książęta się gromadzą, a królowie ziemscy powstają przeciw Panu Bogu i przeciw Chrystusowi, którego jarzmo które jest słodkie ich gniecie. Chcieliby więc je zrzucić, więzy łączące ich ze Stwórcą potargać, a społeczeństwo ludzkie „odchrześcijanić”.
W chwilach tak brzemiennych należy koniecznie mieć ku pomocy w walce z przemożnymi potęgami więcej aniżeli jedno światło i jedną siłę nadprzyrodzoną.
Wypada zatem w czasach obecnych zwrócić się z szczególnym nabożeństwem i w sposób bardzo szczególny do św. Michała, wodza wojska niebieskiego i pogromcę złych aniołów, który w niebie po Najświętszej Pannie Maryi pierwsze zajmuje miejsce i również na losy świata zaraz po Niej najwięcej wpływa. Nasze zwycięstwo ostateczne w ich ręku spoczywa. Św. Michał po Najświętszej Maryi Pannie jest pierwszą potęgą na niebie i na ziemi.
Pierwszy szkaplerz św. Michała Archanioła powstał w XIX w. przy kościele św. Eustachego w Rzymie i przynależał do powołanego w tym czasie Bractwa św. Michała Archanioła. Nie miał on formy prostokąta, jak większość szkaplerzy, ale tworzył mały puklerz. Jeden płatek szkaplerza był koloru granatowego, a drugi czarnego. Podobnie i tasiemka, na której był umieszczony. Na obu materiałowych płatkach szkaplerza znajdował się wizerunek św. Michała Archanioła, zabijającego smoka oraz napis „Quis ut Deus”.
Osoby noszące szkaplerz pielęgnują duchową łączność ze Zgromadzeniem św. Michała Archanioła. Łączy się to ze szczególnym obchodzeniem uroczystości i świąt: Świętych Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała (29 września); bł. Bronisława Markiewicza, Założyciela Zgromadzenia (30 stycznia); Świętych Aniołów Stróżów (2 października); Objawienie św. Michała Archanioła na Górze Gargano (8 maja).
Główny ośrodek szerzenia kultu św. Michała Archanioła w Polsce znajduje się w Markach przy Kurii Generalnej Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła.
opr. ks. Rafał Szwajca CSMA
Zwracamy się z prośbą o przekazanie 1,5% na rzecz naszej parafii.
KRS 0000283966
Parafia p.w. WNMP w Wielowsi
Bóg zapłać!
Od Nowego Roku 2023 ulega zmiana porządku dbania o czystość naszego Kościoła
Kościół jest domem, w którym przyjmujemy Chrystusa przychodzącego do nas i obecnego między nami. Spełniane przez Was zadanie jest posługą miłości i uwielbienia Chrystusa.
Proszę Was serdecznie: zachęcajcie się i mobilizujcie nawzajem do sprzątania Kościoła. Jeśli ktoś z różnych względów w danym terminie nie może przyjść osobiście, proszę aby postarał się o zastępstwo bądź zamienił się z inną osobą.
PLAN SPRZĄTANIA KOŚCIOŁA 2023
STYCZEŃ 2023
07.01 Czarkowska 1,2,2c, 2h, 2e, 3a, 4,6,8
14.01Jeżmanów 2,4a, 4,5,6,13,13a, 7, 7a, 9,11; Kieleczka 22,22,24
21.01 Kieleczka 2,3,4,5,6,7,9,9,10,16
28.01Kieleczka 12,13,14,35, 34, 17, 20, 20,32, 32a, 33, 21, 22a;
Stacja Czarków 1, 1a/1, 1a/2, 2,3
LUTY 2023
04.02 Świniowice ul. Strażacka 4,7,8; Leśna 3, Młyńska 2,2a,6; Szkolna 2, 3
11.02 Świniowice ul. Wiejska 1, 2, 2a, 4, 9, 11,16, 17,18,19
18.02 Świniowice ul. Wiejska 20,23,24, 25, 26, 30, 34, 36, 40,42
25.02 Świniowice ul. Wiejska 33, 46, 48, 50,50, 35, 35, 54, 52
MARZEC 2023
04.03 Świniowice ul. Wiejska 41, 43, 43, 47, 56, 56, 56a, 58, 60, 51
11.03 Świniowice Wiejska 62, 64, 66, 53, 55, 57, 68, 63, 74, 67a
18.03 Ś-ce ul. Wiejska 76, 76, 78, 75, 79, 80, 80, 81, 83
25.03 Ś-ce Wiejska 84/3, 84/4, 84/5, 84/6, 86, 87, 92,94, 96, 112
KWIECIEŃ 2023
01.04 Czarków ul. Wiejska 2, 2a, 8, 3, 5, 4, 6, 9
15.04 Czarków ul. Wiejska 10,11,11a, 11a, 12, 16, 37,38, 41, 32, 32a
22.04 Czarków ul. Wiejska 29, 29a, 28, 17b, 18, 19, 27, 27a, 23, 23a
29.04 Czarków ul. Wiejska 25, 24, 52, 50, 43, 42, 44, 45, 48, 53, 54, 49; ul. Różana 1, 2, 3, ul. Spokojna 1; Odmuchów 1, 5, 5, 6, 6, 33
MAJ 2023
06.05 Kotków 13, 13, 13a, 13b, 14, 1a, 1b, 1,2
13.05 Kotków 6,5,3,4,10,9,8,7, Czarków ul. Lawendowa 1, 3, 5
19.05 (piątek) Rodzice dzieci pierwszokomunijnych
27.05 Szkolna 23,22, 21b, 21a,21,20,19,18,18c
CZERWIEC 2023
03.06 Szkolna 18b, 18,17,12a, 10,9,7,4
10.06 Szkolna 3,2,1/1, 1/2; Młyńska 3; Główna 62/1, 62/3, 62/5, 62/6, 62/7
17.06 Szafranka 7,9,10,12; Gliwicka 6,6a,6b,6c,6e
24.06 Dzieci i młodzież z grup parafialnych
LIPIEC 2023
01.07 Szafranka 1,2,14, 3,4,6,6,5, Czarków (Rwiny) Leśna 28, 30, 32, 87, 73, 74
08.07 Klasztorna 1,2,3,4,6,7,9,10
15.07 Gliwicka 1,1,2,3,5,7,8,9
22.07 Pogodna 1,5,6, 12 ; Gliwicka 11,12,12a, 14, 15,15
29.07 Gliwicka 15a, 16,17,18,19a,21,23,24
SIERPIEŃ 2023
05.08 Gliwicka 25,26,27,28,29,30,30,30,39,51
19.08 Główna 2,4,6,8,11,13,15,17,19
26.08 Główna 22,24,26,30,32,33,39,39,42
WRZESIEŃ 2023
02.09 Główna 44,44,46,49,51,54,56,60
09.09 Główna 57/1, 57/2, 57/4, 63,58, 59, 48/1, 48/2, 48/3, 48/4
16.09 Główna 40/1, 40/2, 40/3, 40/4, 34/1, 34/2, 34/4, 27, 23/1, 23a, 23/3, 23/4
23.09 Główna 21,18,14, 9, 7, 5/1, 5/2, 5/3, 3
30.09 Gminna 1,3,6,7,8,8a,8b,9,9a,10,27
PAŹDZIERNIK 2023
07.10 Gminna 11,12,12a, 13,14/1, 14/2, 14/3, 15, 16, 18, 20, 24
14.10 Gminna 26/2, 26/3, 26/4, 26/5, 26/6, 26/8, 26/9 26/15 (nowy blok)
21.10 Gminna 28a/2, 28a/3, 28a/4, 28a/6, 28/1, 28/2, 28/3, 28/4 ( st. blok cz.)
28.10 Gminna 28c/5, 28c/6,28b/1, 28b/2,28b/4,28b/6
LISTOPAD 2023
04.11 Poprzeczna 1,3/1, 3/2, 4,5,6,8
10.11 (piątek) Polna 1,3c, 3c, 3b, 3, 3a, 4a, 4b, 4c, 4e, 2a, 2b, 2c
18.11 Polna 4,18,18a, 16a, 7,7a, 10,9,8,7d, 11,11/1, 11a
25.11 Polna 12,14,14a, 14b, 20, 19, 22
GRUDZIEŃ 2023
01.12 Zamkowa 1, 2/1, 2/2, 2/3, 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 3,5, 5, 5/1
09.12 Zamkowa 22, 20, 7,6,8,9,11,13,14,4,15,16
16.12 Parkowa 1,2,4,3; Ogrodowa 1,2,3,5,6,7,8
30.12 Ogrodowa 10,11,12,18,14,13,22, 24,25,29,31,33,36,40,41,42,43
STYCZEŃ 2024
05.01 (piątek) Wolna 2,6,8,10,12,16,18,20,22
13.01 Wolna 24,26,28,30,32,36,38,40
20.01 Wolna 44,46,48,50,52,54,54a, 56,58
27.01 Radosna 2,4,6; Wolna 53,51,49,47,45,43
LUTY 2024
03.02 Wolna 41,39,37,35,33,33a, 29,27
10.02 Wolna 25,23,21,17b, 19, 15, 9, 7, 5, 3
17.02 Kościelna 1,3,3,7,9,11,13,17,21,23
24.02 Kościelna 25,27,29,33,35,37,37a,37d
MARZEC 2024
02.03 Kościelna 39,41,43,45,47,51,53
09.03 Kościelna 6,8,10,14,16,18,20,22,26
16.03 Słoneczna 2,2a, 2b, 3,4,5,6,7,9,11,12,13,15,17
23.03 Słoneczna 1,2,3,4,5,6,6,7,9,10,11,12,13,15
W pierwszy piątek miesiąca Msze święte celebrowane są o godz. 7:00 i 18:00. Nabożeństwo ku czci NSPJ po Mszy św. o godz. 7.00 oraz o godz.17.30.
Całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu - od porannej do wieczornej Mszy św. wg następującego porządku :
PORZĄDEK ADORACJI
NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU
I PIĄTEK MIESIĄCA
8.00 – 8.30 – Kotków, Jerzmanów, ul. Czarkowska
8.30 – 9.00 – ul. Parkowa, Zamkowa
9.00 – 9.30 – Świniowice ul. Wiejska (nieparzyste), ul. Leśna
9.30 – 10.00 – Świniowice ul. Wiejska (parzyste), ul. Strażacka
10.00 – 10.30 – ul. Polna
10.30 – 11.00 – ul. Szkolna
11.00 – 11.30 – ul. Gliwicka, Pogodna
11.30 – 12.00 – Czarków
12.00 – 12.30 – Kieleczka i Borowiany
12.30 – 13.00 – ul. Klasztorna, Szafranka
13.00 – 13.30 – ul. Główna (od str. UG)
13.30 – 14.00 – ul. Główna (od str. GOK-u)
14.00 – 14.30 – ul. Kościelna
14.30 – 15.00 – ul. Słoneczna, Stawowa, Krótka
15.00 – 15.30 – ul. Wolna (nieparzyste), Radosna
15.30 – 16.00 – ul. Gminna, Młyńska
16.00 – 16.30 – ul. Gminna (bloki), Poprzeczna
16.30 – 17.00 – ul. Ogrodowa
17.00 – 17.30 – ul. Wolna (parzyste)
Kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy związany jest z historią obrazu. Pochodzi on z przełomu XIV i XV wieku. Dzięki papieżowi Piusowi IX ikona została wprowadzona do kościoła redemptorystów. Wraz z rozpowszechnianiem się kultu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy szerzyły się specjalne nabożeństwa ku jej czci, w tym również nowenna. Krzewiły ideał modlitwy, która odbywała się zazwyczaj po popołudniu, w pierwszą niedzielę miesiąca.
Wówczas wierni modlili się przed obrazem Matki Boskiej, kapłan wygłaszał okolicznościowe kazanie, odczytywano intencje bractwa. Następnie wystawiano Najświętszy Sakrament, śpiewano litanię. Nabożeństwo zakończone było uroczystym błogosławieństwem.
Nowenna została zapoczątkowana przez ojca Andrew Browne’a CSsR. Odprawiono ją z jego inicjatywy 11 lipca 1922 roku w kościele św. Alfonsa w Saint Louis. Na początku nazywano ją „Novenolialia”. Od roku 1927 praktyka nabożeństwa była kontynuowana jako nowenna nieustająca, która rozpowszechniła się po wielu innych miastach Stanów Zjednoczonych, Kanady, Dalekim Wschodzie, Ameryce Południowej i Afryce.
Do Europy nowenna dotarła dzięki redemptorystom. Na „starym kontynencie” odprawiano ją po raz pierwszy w 1943 roku z prośbą o ocalenie Europy. W Polsce po raz pierwszy odmówiono ją 23 stycznia 1951 roku w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Gliwicach. Następnie w Krakowie, Sosnowcu, Słupsku, Opolu, Poznaniu i Wrocławiu.
W Toruniu w 1951 roku wprowadzono nieprzerwaną tradycję odprawiania nowenny w każdą środę. W wielu kościołach nabożeństwo jest odprawiane stale, w konkretny dzień tygodnia. Wówczas nosi nazwę nowenny nieustającej. Wierni składają na kartkach swoje prośby i podziękowania Matce Bożej. Są one odczytywane na głos, a we wszystkich zanoszonych intencjach jest odprawiana nowenna.
Wierni zgłaszają liczne łaski, które otrzymali za przyczyną Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. To ona jest patronką najbardziej potrzebujących, tych którzy są smutni, samotni, pozostawieni sami sobie. Dla wielu nowenna jest publicznym świadectwem wiary i zawierzeniem siebie i najbliższych opiece Maryi.
W życiu Kościoła najważniejsza jest Msza św. W Eucharystii bowiem uobecnia się Pascha Jezusa Chrystusa – Jego wcielenie, życie, męka, śmierć i zmartwychwstanie. Jezus Chrystus daje nam udział w swojej śmierci – śmierci dla grzechu, abyśmy i my mogli powstawać do nowego życia – życia w miłości.
Ofiarowanie Mszy św. w jakiejś intencji to dar duchowy, jakim możemy obdarowywać naszych bliskich i dalekich, żyjących i zmarłych.
Jezus Chrystus ogarnia każdego człowieka. Intencją mszalną można więc objąć żywych – naszych bliskich i dalekich,przyjaciół i osoby, z którymi nam trudno, świeckich i kapłanów, z okazji urodzin, jubileuszy czy ważnych wydarzeń w ich życiu.
Możemy się także modlić za naszych zmarłych – o pełne uczestnictwo w życiu Bożym.
Możemy się modlić także w intencjach ogólnych – za Kościół, za Ojczyznę, o pokój, o powołania i za rodziny.
